#27

Baru ku sadar arti rasa yang dalam, rasa yang tak hilang meski waktu berlalu
Kamu masih menjadi sosok yang ku rindu, yang ingin ku miliki, dan ku genggam
Bahkan ditengah kehiruk pikuk bumi ini, masih terasa hampa dan sunyi, diantara gelak canda tawa, tak mampu hilang kan jejakmu yang berlari lari dipikiran ini
Bagaimana menjelaskan rasa yang abstrak ini? Celah pun tak mampu ku temui
Walau begitu, kamulah pemilik rindu 
Meski diam seribu bahasa... 
Hilang dalam angkasa... 
Dan kita memkasa... 
Hapuskan sebuah rasa... 

Comments